Majoor der Artillerie b.d.
Lid in de Orde van Oranje Nassau
10 mei 1925 27 januari 2021
Als je bent geboren op 10 mei 1925 dan betekent dat dat op je 15de verjaardag een cadeau ontvangt in de vorm van een oorlog die de gehele wereld op zijn kop zette. Na de oorlog werd Anton als dienstplichtige opgeroepen en werd na zijn opleiding tot infanterist in 1948 per boot naar Sumatra gebracht, waar hij als 2de luitenant deelnam aan de tweede politionele actie. Mede omdat hij aan de Tropische Landbouwschool te Deventer Maleis en Javaans had geleerd werd Anton daarna geplaatst bij Radio Palembang. In 1950 werd Anton overgeplaatst naar Java en daar op 17 maart bevorderd tot 1ste luitenant. In mei 1950 kwam Anton uit Indonesië terug en werd een maand later gedemobiliseerd. Ondanks de roerige tijd in Indonesië had dat land toch Anton’s hart gestolen. Reden voor hem om in september 1950 wederom, maar nu als burger, naar Indonesië terug te keren, zij het nu per KLM.
Toch kon Anton uiteindelijk defensie niet loslaten en in 1956 kwam hij in Ossendrecht bij het Dépot Luchtdoel Artillerie, waar hij in mei 1958 werd bevorderd tot kapitein. Dit was derhalve niet alleen een bevordering in rang maar ook een bevordering van infanterie naar Artillerie. Ook dit was voor Anton niet voldoende want naast granaten vond hij het welzijn van de manschappen nog belangrijker. Zo werd Anton Welzijnszorgofficier, achtereenvolgens in Ossendrecht, Den Haag, Ede, Seedorf, waar hij werd bevorderd tot majoor, en Apeldoorn. In deze functie kon Anton zich helemaal uitleven ten behoeve van het welbevinden van militairen: ging met autobussen naar Europacupwedstrijden, concerten en toneeluitvoeringen, organiseerde open dagen, zelfs zonder medeweten van Den Haag. Kom daar nu maar eens om!
Na zijn militaire carrière, gelardeerd met vele overplaatsingen, ups en downs verliet Anton in 1979 de militaire dienst, echter niet om op zijn lauweren te rusten maar om zich op andere wijze weer voor anderen verdienstelijk te maken. Indonesië bleef diep in Anton’s hart zitten. Reden voor Anton om dikwijls op het ASK een reünie te organiseren voor oud Indiëgangers. Ook kon hij de artillerie niet loslaten en was hij van 1986 tot 1992 secretaris van de afdeling Oldebroek en zat hij van 1984 tot 1991 in de redactie van ons lijfblad Sinte Barbara.
De VOA afdeling Oldebroek zal zijn markante aanwezigheid blijven herinneren.
Maj. der Rijdende Artillerie b.d.
Drs. G. M. de Jong
