Henk werd in 1930 geboren in Kerkenveld (oorspronkelijke veenkolonie in Drenthe)/Zuidwolde in de huidige gemeente De Wolden. Hij volgde de HBS-B en naast de Bêta-vakken de talen Frans, Duits en Engels. Op 4 oktober 1950 werd hij dienstplichtig soldaat in de Van Essen kazerne in Ede, maar ging op 4 januari 1951 naar de SROA in Breda (lichting 51-2); als kornet der Artillerie op 11 november 1951. Hij werd in 1 februari 1952 waarnemer bij 33e Afdva/A-batterij/25 ponder en ‘werd vergund in langere werkelijke dienst te verblijven’ tot 1 oktober 1953. Op 13 mei 1953 werd hij commandant van de instructiebatterij Prins Maurits (tijdelijk reserve 2e luitenant); daarna opgevolgd als A-batterij 42e Afdva in Assen. Met groot verlof op 1 oktober 1953. Op 1 januari 1954 werd hij definitief benoemd tot reserve 2e luitenant bij het regiment Prins Maurits en op 1 januari 1956 1e luitenant bij hetzelfde regiment. Hij volgde als reservist 10 weken opleiding aan de School voor militaire inlichtin-gen in Harderwijk en werd daarna S2 (“sectie stiekum”) bij de 53e Afdva. Op 1 november 1962 werd hij benoemd tot kap (res) en vervulde een groot aantal herhalingen (waaronder La Courtine in Frankrijk); tot 1 oktober 1975 met eervol ontslag (20 jaar onderscheidingsteken als officier).
Henk was getrouwd met Meta (Mettina Hendrika) Kuipers op 6 juli 1956 en kregen 3 kinderen (Marion, Liane en Bert; 8 kleinkinderen en 2 achterkleinkinderen). Hij werkte lange tijd bij een technisch bedrijf (o.a. pompinstallaties) en was er procuratiehouder. Zij woonden in Eelde, de laatste maanden in het zorgcentrum in Paterswolde. Henk had een grafisch geheugen en was actief kerkelijk NH, genoot elke zondagmiddag van “AVRO’s Radiojournaal mr G.B.J. Hiltermann” (de toestand in de wereld) en had volgens de kinderen een leuke periode in militaire dienst. Zijn hobby’s waren zweefvliegen, kamperen, motorrijden en stijldansen samen met Meta (gouden medaille).
Voor ons bestuur en de leden van de vereniging kenden we hem als onze Henk. Henk was een trouw lid bij onze activiteiten, met name bij de decembervergadering Sinte Barbara en het navolgende diner. Hij staat te boek als een beminnelijk collega met kennis van zaken, ervaring zowel militair als zijn bedrijfsleven. Hij had een humorvolle agenda, was serieus en hield van een goed gesprek. Zijn gezondheid werd helaas minder en moest hij onze activiteiten al een aantal jaren missen. Als bestuur waren wij bij de uitvaart. Wij zullen hem als trouw lid herinneren als een “Brother in arms” en gunnen hem een “Rest in peace”! Helaas is zijn echtgenote enkele weken later ook overleden. Beiden dus bij hun uitvaart: “Time to say goodbye” (van Andrea Bocelli).
Bestuur VOA-Noord
