We zouden met 10 man aanwezig zijn geweest ware het niet dat onze vast scribent Jos uit Ede herstellende is van een operatie. Beterschap Jos! Een simpel rekensommetje leert dat we nu met 9 man aanwezig zijn. Maar wel met bijzondere aanwezigen. Zijn we niet allen bijzonder? Goed, dan met extra bijzondere aanwezigen.
Ten eerste onze nieuwe landelijk voorzitter Leo, die het plan heeft om alle afdelingen met een bezoek te vereren en onze afdeling als eerste heeft uitgekozen. Ten tweede onze landelijk secretaris Marcel, die niet ver van onze Bodega af woont, maar nog niet eerder een van onze bijeenkomsten heeft bijgewoond. Het is misschien een goed begin voor een mogelijk frequentere aanwezigheid. Leo wist zich nog te herinneren dat hij in 1981 eens bij ons op bezoek was. We moeten toch een ontzettende indruk gemaakt hebben, dat iemand zich dat na meer dan 40 jaar nog herinnert!
De derde extra bijzondere aanwezige is onze oud-voorzitter Jos uit Nijmegen, die wat gekweld wordt door lichamelijke klachten, hij mag van de dokter niet meer lopen, fietsen of autorijden, maar hij komt toch om met ons zijn 88ste verjaardag te vieren, uiteraard met borrel. Proficiat Jos!
Dan neemt onze voorzitter Jan het woord. Hij heet in welgekozen bewoordingen de gasten welkom en vraagt ieder om zijn militaire (en civiele) achtergronden kort te verwoorden, opdat Leo eindelijk weet met wie hij hier te maken heeft. Daarna is het de beurt aan Leo om ook zijn levensloop tot nu toe te vertellen. Het is uiterst interessant om te horen hoe verschillend (bij de reservisten) de civiele ontwikkeling zich heeft voltrokken, maar toch met één gezamenlijke noemer, het artillerist zijn!
De gesprekken worden dan wat algemener en zo komt ook het hybride karakter van Sinte Barbara aan de orde, enerzijds het clubblad voor gepensioneerden, die graag op de hoogte blijven van het wel en wee van de leden, anderzijds het vakblad voor de actief dienenden die op de hoogte moeten blijven van de jongste ontwikkelingen. Maar dan niet alleen de ontwikkelingen binnen het Wapen, maar ook de algemene militair-politieke ontwikkelingen waarbinnen het Wapen een plaats heeft.
Tenslotte is het vermelden waard dat we een nieuwe gastvrouw hebben, die weet dat we om 6 uur moeten vertrekken, maar daar nog een eigen invulling aan geeft door om half zes aan te kondigen dat de laatste consumptie wordt uitgeserveerd. Zij kent kennelijk ons tempo van innemen nog niet. Na enige dreigende woorden (wat is het telefoonnummer van Yvette?) gaat ze door de knieën en krijgen we toch later nog wat te drinken. Maar we begrijpen de hint best wel en vertrekken toch tijdig om de avond te besluiten met een diner in de Rotonde van Musis.
Al met al een geslaagde bijeenkomst, maar dat is niet zo bijzonder, al onze bijeenkomsten vinden we geslaagd.
