Mei betekent voor de Afdeling Oldebroek Klootschieten. Onder leiding van de nieuwe Klootschietmeester Nico Verweij gaven 29 actievelingen acte de présence op donderdag 11 mei, één dag na de Landelijke Algemene Jaarvergadering. Een vergadering waarin ons lid Bart Rosengarten niet alleen de erepenning van de VOA in zilver kreeg uitgereikt maar bovendien ook nog werd benoemd tot Erevoorzitter van de Vereniging Officieren Artillerie wegens zijn verdiensten voor de vereniging als voorzitter over de periode 14 mei 2009 tot en met 19 mei 2022.
Na uitvoerig uitleg van de bekende spelregels door Nico, met de toevoeging dat omkopen eigenlijk niet mag tenzij het niet wordt opgemerkt, togen de spelers enthousiast aan het spel. In een felle strijd tekende halverwege, nabij het kruispunt met de Kingsroad, zich nog geen winnaar af. Gelukkig kon eenieder zich daar laven aan Barbarabitter en zich tegoed doen aan vleselijke versnaperingen teneinde voldoende kracht op te doen om het tweede gedeelte, bergop, met voldoende energie te kunnen voltooien.
Zonder onze voedster Marian zouden velen onzer beslist futloos ineen gezegen zijn! Dit alles ook nog onder het ‘gestokte en gemazelde’ toezicht van Marijke en Halbo.
Na de groepswedstrijd stond de individuele worp op het programma. De verste worp richting Zwolle bij de dames was voor Sonja en bij de mannen, verlost van zijn werkzaamheden als voorzitter en gesterkt door zijn erepenning, was voor Bart, Koning Klootschieter 2023 – 2024. Bij afwezigheid van onze honderdjarige Toos, werden de wisselprijzen uitgereikt door de onttroonde kampioenen.
Ook werden het winnende team, bestaande uit, Johan van B., Aggie R. en Ton F. en het team met de meest originele naam, uitgekozen door onze oudste Jan met prijzen overladen. Van het team dat de beste naam verzon, De Heide Roosjes, ontvingen, Henk L., Ria de J., Hendrik Q. en Sonja P., elk een doos Droste pastilles in plaats van Bredase Kwatta soldaatjes. Het team van Jan met als naam De Ballegooijers greep, door gebrek aan originaliteit, naast de prijs.
Aan een copieuze dis werd nog stevig nagepraat over inzet, gemiste kansen en geluk. Juist de verliezers legden er de nadruk op dat je met dit spel vooral geluk moest hebben, daarbij toch met enige jaloersheid tonend op de techniek en kracht van de winnaars. De maaltijd en het drukke gesprek werden nog even onderbroken om de voorzitter de gelegenheid te geven Bart, vanwege zijn toetreden tot de galerij van erevoorzitters, namens de Afdeling een boek aan te bieden.
De enige daadwerkelijke wanklank op deze dag was dat de tafelpresident om de aanwezigen tot stilte te manen, in een vlaag van enthousiasme, met zijn mes zijn wijnglas kapot sloeg. Als met één stem riepen de disgenoten: “Rekening man!” Doch, aangezien dit ongeluk in functie gebeurde, besloot de dader dat, mede omdat de stukken nog heel waren dat het toch rekening Rijk kon zijn.
Conclusie: ook met een ongelukje kan een dag toch geslaagd zijn.
