Vroeg in de ochtend ,op 3 februari, vertrokken we met de bus vanuit ’t Harde naar Eindhoven Airport richting Noorwegen. Aangekomen op Airport Bardufoss werden we met bussen naar het kamp Skjold gebracht. Hier werden wij opgevangen en verwelkomt door de Batterijopper en de SMO. Sjouwend en volgepakt met tassen begaven wij ons naar de legeringsgebouwen in een ijzig landschap.
De reden dat de Charlie Batterij van de 41e afdeling artillerie zich zo ver boven de poolcirkel bevond is de Amphibious task group 2020 (ATG 2020). Dit is een amfibische taakgroep van meerdere internationale spelers, zoals de Amerikanen, Britten en zo ook de Nederlandse Marine. Deze taakgroep staat vanaf 2020 paraat om overal ter wereld amfibische taken uit te kunnen voeren . De 120mm Batterij is naast vuursteunmiddel voor de Landmacht ook toebedeeld aan de Marine, meer specifiek het Korps Mariniers. Voordat een dergelijke taakgroep operationeel ingezet kan worden is er enige training nodig. En welk landschap en klimaat is er nou meer geschikt dan het zware arctische klimaat? Als je hier kan opereren, dan kan je het vrijwel overal.
Dit geldt dus ook voor de vuursteun batterij uit t’Harde. Al een aantal jaar haakt de 120mm batterij aan in het wintertrainingsprogramma van het Korps Mariniers. Hoewel dat het een fysiek en mentaal pittige training is bevalt het altijd goed. De batterij is in die tijd, meer veelzijdig gehard en getraind geworden. Wat ten goede komt op het operationele vlak, zo ook in het meer gematigde Europese klimaat.
De volgende dag gingen we onze plunjebalen en tassen ophalen uit de containers die per schip waren vervoert. De Batterij ging zich voorbereiden op een dag en nacht in het zware arctische klimaat. De reden hiervan was een korte opfrissing van onze skills en drills. Deze skills en drills kunnen levensreddend zijn en zijn benodigd om te kunnen overleven boven de poolcirkel. Op het kamp volgden we herhalingslessen m.b.t. lawinegevaar, en veel voorkomende letsels in dat klimaat. Ook kregen we les in het opzetten van de ECW (Extreme Cold Weather) tent. Later in de week gingen we een dagje het veld in. Overdag ging er een kleine groep militair skiën. Het grootste gedeelte ging echter laplanderen, oftewel een verplaatsing doen te voet met behulp van sneeuwschoenen (Laplanders). Dit is ook de techniek voor de batterij om te kunnen verplaatsen in het ijzige terrein, naast het voertuig de BV206. Aansluitend vond de overnachting plaats. Eindoordeel was dat de aangeleerde skills en drills er nog goed inzaten bij de batterij.
We waren klaar voor de langere en grotere oefeningen. De rest van de week stond in het teken van het voorbereiden voor de AWT-1 (Arctic Warfare Training 1). Dit betekende het voorbereiden en onderhouden van al het essentiële materieel. Zo ontstond het idee om de groene delen van de BV’s wit te verven. Iets wat binnen de Landmacht wel vaker wordt gedaan, maar bij het Korps Mariniers nieuw was. Wederom een mooi voorbeeld van de kracht van joint optreden. Het concept was goed, de uitvoering dient nog verder uitgewerkt te worden. De BV’s waren veel beter gecamoufleerd en vielen beter weg. De verf echter droogde niet goed op door de koude. Dit zal de volgende training verder worden uitgewerkt.
In het weekend was er ook tijd voor ontspanning in de vorm van ‘het Novicefeest’. Dit is het feest om de novice fase, de elementaire wintertraining, af te sluiten. Van de batterij waren er deze keer geen zogenoemde ‘novicen’ mee. Het peloton en staf element dat in Noorwegen zat was een ervaren en al wintergetrainde club. Desondanks was het leuk om erbij te zijn. Er was veel gezelligheid en vertier. We werden geëntertaind door een DJ en twee acts. Verder was er de mogelijkheid om activiteiten te doen zoals ijsvissen, skiën, mee met de hondenslee of een dag naar de stad Tromso.
Na het weekend gingen we dinsdag met de bus naar het oefengebied voor een training van 10 dagen te velde. Dit was de AWT-1, bedoeld om op niveau 3 te trainen in het arctische gebied. We begonnen de training met de FTX (field training exercise). Het was wel weer even wennen, want het is een totaal ander optreden dan in Nederland. Alles duurt langer in het poollandschap. Rust en routine worden enorm belangrijk om materieel en personeel zo lang mogelijk inzetbaar te houden. En het simpele in stelling krijgen van een mortier kan uren duren in plaats van de 7 minuten in Nederland. Dit heeft te maken met onder andere sneeuwdiepte en de begaanbaarheid van het terrein. Maar na een paar dagen had je wel weer de smaak te pakken en was het peloton aardig ingespeeld op elkaar en op het terrein. Later die week werd er met een drone over ons heen gevlogen om te kijken wat het effect was van de camouflage in de arctic. De Batterij is serieus bezig met het testen en herzien van nieuwe TTP’s en procedures, zo ook dit voorbeeld. Hieruit is een andere manier van camoufleren ontstaan, waardoor het effect van camoufleren niet verloren gaat, maar je meer snelheid in het afbreken krijgt. Daarnaast wordt de call voor het camoufleren en hoe hier mee om wordt gegaan bij de commandant ter plekken belegt. Verder werd er tijdens de FTX aandacht besteed aan quick actions, contactdrills, en stellingen uitzetten. Na de FTX gingen we over op een LFX (life fire exercise. Tijdens de eerste schietdag stonden we op zachte ondergrond. Dit zorgde er voor dat als er een schot uit ging het mortier steeds verder weg zakte in de grond. Weer een voorbeeld van de onvoorspelbaarheid van dit terrein. De ondergrond kan een enorme uitwerking hebben op het mortier. In verband met tijdsdruk en onvoorspelbaarheid van de ondergrond besloten we dat de verharde wegen het meest efficiënt waren. Dit werd positief ontvangen binnen het peloton, want een pauze van het vele graven van de putten was welkom. Nadat de LFX was afgelopen verplaatsten we terug naar het kamp Skjold voor onderhoud. Hierna was het tijd voor een welverdiend weekend.
Na het OSD (operational stand down) gingen we voor 6 dagen het veld in (AWT-2). Deze training was gericht op de integratie van alle eenheden van 2MCG (Marine Combat Group). Wij als batterij vielen onder het RSTA (Reconnaissance Surveillance en Target Acquisition Squadron) Hieronder vallen alle FST’s, UAV’s, Schutters lange afstand en mortieren. We begonnen deze keer met een LFX. Hierin werden een aantal life runs gedaan door de squadrons ondersteund door vuursteun van ons. Na deze dag gingen we over op de FTX. Tijdens deze oefening werden wij ingezet als vuursteun asset voor de mariniers (blue force) die tegen een echte oefenvijand vochten (red force). Deze oefening werd tevens ondersteund door MCTC, wat het effect van acties duidelijk kon maken. Dit zorgde voor een zeer dynamische oefening. Met name de counter-battery fire dreiging maakte het een inspannende training. Al met al zijn we in de oefening zeer vaak ingezet. Door onze nauwkeurigheid en snelheid maakte wij van ons peloton een betrouwbare asset. Uit de after action reports is gebleken dat wij samen met de 81mm van de mariniers zo’n 15-20% van de vijand hadden gesleten. Een enorme overwinning op het gebied van vuursteun. Door de extreme weersomstandigheden werd deze oefening op de laatste avond stil gelegd. Ergens jammer maar wederom een beeld van de extremiteit van dit klimaat. De volgende ochtend gingen we terug en werd het onderhoud opgepakt met aansluitend het laatste OSD weekend.
De laatste oefening op het programma was Cold Response. De certificerings oefening voor de gehele ATG. Het zou een oefening worden met meerdere Marine assets en 2 grote amfibische landingen. Ook de Charlie batterij zou amfibisch landen om de infanterie te kunnen ondersteunen. Dit zouden wij doen vanaf Zr.Ms Johann de Witt. Toen we aankwamen bij het schip werden we met een LCU naar het schip getransporteerd. Op het schip werden we opgenomen in de routine aldaar.
Helaas is de oefening Cold Response tijdens de planningsfase gestopt. Dit had verband met het uitbreken van de COVID-19 pandemie.
Ondanks het eerder stoppen van de oefening is het zeer nuttig geweest. Het niveau mbt artisch optreden van het 120mm peloton is nog nooit zo hoog geweest. Tevens hebben wij oude TTP’s kunnen bestendigen of aan kunnen passen. Daarnaast hebben wij als Charlie batterij laten zien dat wij iedere opdracht zo goed mogelijk uit zullen voeren.
