Zoals gewoonlijk stond het eerste kwartaal van 2022 voor de C-batterij weer in het teken van de Joint Arctic Training (JAT) met het Korps Mariniers. Deze jaarlijks terugkerende training, heeft als doel om de Rijders de nodige vaardigheden aan te leren om te overleven in Arctische omstandigheden en hier hun kerntaak uit te voeren, het leveren van vuursteun met de 120mm mortieren. Tijdens de JAT werken de Rijders van de C-batterij nauw samen met de Mariniers. Aangezien de 120mm het belangrijkste vuursteun middel van de Mariniers is, brengt dat voor de batterij een bijzondere taak mee, namelijk het leveren van vuursteun in de extreme gebieden waar de Mariniers worden ingezet. Een taak die onze ‘Vikings’ regelmatig terugbrengt naar hun bakermat, het onherbergzame noorden van Noorwegen.
De grote kunst aan het optreden in extreme gebieden, is de voorbereiding. Hier begint de C-Batterij dan ook in oktober al mee. Lessen over het omgaan met de kou, navigeren met beperkte herkenningspunten en lawineveiligheid werden al gegeven in ‘t Harde. Hiervoor werd geput uit de kennis die binnen de Batterij aanwezig is en de contacten bij het Korps Mariniers. Ook het materiaal werd voorbereid, waarbij eenieder zich ervan heeft moeten verzekeren dat hij of zij in het bezit was van de juiste uitrusting en dat deze ook in goede staat verkeerde. Voor de containers ingepakt worden, vindt er in de sportzaal nog een 100% controle plaats onder leiding van de ervaren kaderleden, want vertrouwen is goed maar controle is beter.
Op 14 februari was het dan zo ver, een peloton en een klein stafelement vertrok richting Noorwegen. Eenmaal aangekomen kon iedereen gelijk aan de slag. De kwartiermakers hadden alles goed voorbereid, waardoor de battlepreps snel gedaan konden worden en er op 16 februari al aangevangen kon worden met de ‘basic field course’. Deze nieuwe opleiding stond in het teken van de combat support eenheden en is ontwikkeld om een tussenweg te zijn tussen de ‘Arctic manouvre course’ die de infanterie doorloopt en de ‘Artic introduction course’ die de combat service support doorloopt. Kortom, de basis in het overleven en opereren te velden voor eenheden die wel langere tijd in de arctische omstandigheden doorbrengen. Zowel individuele als groepsdrills kwamen aan bod, te denken aan: verplaatsen door de sneeuw, navigeren, onderkomens bouwen, lawine drills en survival situaties passeerde de revue. Natuurlijk werd deze fase van de training afgesloten met de ice breaking drill.
De tweede fase van de training was de Arctic warfare training, waarin onze mortieristen het optreden met de mortieren in arctische omstandigheden aangeleerd hebben gekregen en getraind hebben. De Rijders hebben gedurende deze fase ondervonden dat het mortier in de Arctic een groot nadeel heeft, het moet op de grond staan wat betekend dat er een mortar pit gegraven moet worden. De verkenningsploeg moet dan ook eerst controleren of de sneeuw niet te diep is, zodat het peloton geen gaten van 2 meter diep moet graven met alle bijkomende moeilijkheden (al is dit voor de ervaring natuurlijk wel goed om te doen, gepland of niet).
Toen de basis vaardigheden voor het mortieroptreden in arctische omstandigheden aangeleerd en beoefend waren, bereikte de training de volgende (en voor de C-Batterij) de laatste fase, de Squadron fase waarbij het peloton integreerden in het Reconnaissance, Surveillance & Target Acquisition Squardon (het RSTA). In deze fase werd het peloton aangestuurd door de commandogroep van het RSTA en een liason vanuit het Batterijkader. Dit betekende voor het peloton veel verkennen, hard graven en veel droog oefenen op de stukken in een tactische setting. Na een paar dagen droog oefenen, werd deze fase afgesloten met twee LFX dagen. De Live Fire Exercise in de arctic levert altijd veel relevante ervaring op, aangezien de combinatie van kou, de bevroren grond en het materiaal een bijzondere uitwerking kan hebben. Voor de mortieristen des te belangrijk dat zij continu scherp blijven, het stuk en het personeel in de gaten houden, ondanks de extreme weersomstandigheden.
Na een geslaagde LFX zat de JAT’22 er voor de C-Batterij weer op. Omdat de volgende opdracht in Nederland al lag te wachten, had het personeel in Noorwegen weinig tijd voor de redeployment. Maar zoals Rijders dit horen te doen, hebben de mannen en vrouwen van de C-Batterij hun schouders eronder gezet en binnen twee dagen al hun materiaal onderhouden en bepakt voor de terugreis naar Nederland. Op 7 maart zijn de ‘Vikings’, na een geslaagde training, weer teruggekeerd naar ‘t Harde om zich verder voor te bereiden op hun taak om met hun 120mm mortieren vuursteun te leveren, waar en wanneer dit ook van hen gevraagd wordt.
