Voor u ligt het derde nummer van de Sinte Barbara. De oorlog in Oekraïne komt een aantal keren aan de orde en dat is natuurlijk logisch. Opvallend is dat de Artillerie haar dominante plaats op het gevechtsveld volledig terug lijkt te hebben gewonnen.
De discussies van na het einde van de Koude Oorlog die er toe geleid hebben dat alle “Staal op Staal-conflicten” tot het verleden zouden gaan behoren zijn door de televisiebeelden behoorlijk gelogenstraft.
Het gevecht van verbonden wapens en de prominente plaats die juist ons Wapen daarin heeft is helemaal terug in het militair denken. Dat is mooi, maar het is ook schrikken….Het gevecht van verbonden wapens is namelijk veel meer dan dat we de tanks, kanonnen en pantservoertuigen op de “plaat” hebben staan. Dat is misschien nog wel het eenvoudigst om weer voor elkaar te krijgen.
Veel belangrijker en veel moeilijker om in korte tijd op te lossen is dat we enorm ingeboet hebben op de conceptuele component van ons militair vermogen, onze gevechtskracht. Er is bijna niemand meer die nog weet hoe het moet. 24/7 optreden, mobiele command&control, logistieke zelfstandigheid op de lagere niveaus, verzamelgebieden/afwachtingsgebieden, tactische verplaatsingen, accepteren van grote hoeveelheden slachtoffers, het zijn zaken die geen deel meer uitmaken van ons militaire besef. In ieder geval niet bij officieren en onderofficieren die opgegroeid zijn in de laatste decennia.
Natuurlijk hebben deze collega’s ontzettend veel ervaring opgedaan in diverse missiegebieden. Ook gevechtservaring, zeker waar. Deze ervaring is echter op een hele andere schaal dan de gewapende strijd waar we het nu over hebben en die ontzettend dicht bij is gekomen. Heel veel werk aan de winkel op het gebied van Opleiden, Trainen en Vormen.
In deze Barbara geen traditionele “Van de Voorzitter”. Generaal Beulen bezoekt zijn naaste familie op het Afrikaanse continent en dat was strijdig met het schrijven van een column. Dit keer vervang ik de stichtelijke woorden van onze voorzitter door een prachtige fotoreportage over de Toekomst van ons Wapen. De cover geeft al een voorproefje en de achterpagina nog meer!
De eigen Troepen Nabij gaat dit keer over een wat onbekender concept uit het werk van von Clausewitz namelijk het “Kriegerische Element”. Ik denk dat het heel goed beschrijft waar het verschil in gevechtsbereidheid in Oekraïne en Rusland vandaan komt. Tegelijkertijd is het ook een spiegel. Hoe staan wij er voor?
Verder weer een aantal interessante kortere artikelen van de afdeling en van het kenniscentrum. Ons wapen gaat groeien. Personeel is daarbij essentieel maar ook schaars. De adaptieve manier die het Vustco en Thales bedacht hebben om hier mee om te gaan is wellicht één van de antwoorden.
De kolonel Hans van Dalen is zo langzamerhand een vaste waarde geworden in ons blad. Als denker maar ook als pragmaticus en ervaringsdeskundige blijft hij nadenken over de toekomst van het militair optreden. Denken is echter ook discussiëren. Hans van Dalen staat absoluut open voor mensen die het hartgrondig met hem oneens zijn (zoals regelmatig uw eindredacteur). Discussie schiet geen gaten in een goed verhaal maar voegt elementen toe waardoor het nog beter wordt.
Discussieer mee!
