De grond trilt als de eerste Houwitser van 60 ton in Zweden van de dieplader afrijdt. De 41e Afdeling Artillerie ontplooit, samen met Fire Support Teams (FST) en mortiergroepen van de 11e Luchtmobiele Brigade, 13e Lichte Brigade en 43e Gemechaniseerde Brigade, FSTs van het KCT, 25 Reconnaissance, Surveillance and Target Acquisition Squadron van het Korps Mariniers, ondersteunende eenheden van 43 Herstelcompagnie, 440 Geneeskundig Bataljon ent het Bevoorradings en Transport Commando in een van de grootste en meest uitdagende oefen en schietterreinen die het Europese continent te bieden heeft. Tevens werd de oefening ondersteunt door het SICT, munitietechnici, een kassier, de tandarts oplegger met bemanning, talloze onmisbare Observer Trainers en Veiligheidspersoneel.
Op de parkeerplaatsen naast de PzH’s staan onder meer: 120mm mortieren, 81mm mortieren op wiel- en rupsvoertuigen, WLS-en, Pantser Rups Bergingstanks (PRB), (VIKING) Zau’s, BVs en Boxers. Voor het eerst staat de gehele Nederlandse vuursteunketen op de mat. Leider der oefening Luitenant Kolonel Rob ten Horn stelt 3 pijlers centraal: Het trainen van de vuursteunketen; Het testen en valideren van innovaties en nieuwe Standard Operating Procedures (SOP’s) en bovenal, een veilige uitvoering. Het belang van continue innovatie legt de druk hoog op financiële, maar ook materiële en personele middelen. De externe omgeving verschuift van irreguliere naar conventionele oorlogvoering waardoor reorganiseren en trainen noodzaak is. De aanschaf en de implementatie van de Multi Mission Radar (MMR) en de Puma Unmanned Aerial System (UAS) voor doelsopsporing, het gebruik van ingemeten navigatiepunten en de GPS-geleide Excalibur munitie binnen de oefening Ultimate Dragon 2019 (ULDR19) zijn hier leidende voorbeelden van. De unieke combinatie van Live Fire Exercise (LFX)/Field Tactical Exercise (FTX), welke geënt is op het trainen van de Nederlandse vuursteun entiteiten in alle drie de dimensies, is tot stand gekomen na een jaar lang intensief plannen.
In het terrein ziet de waarnemer (Forward Observer) een vijandelijk doel. Zijn commandant besluit het doel uit te schakelen middels de toegewezen mortierbatterij. De Call For Fire (CFF) klinkt over de radio naar het vuurleidingscentrum; “Adjust fire, over!” Het coördinaat wordt in een vuurleidngscomputer van de vuurleider verwerkt en omgezet naar de juiste data om de stukken op doel te richten. “Ready!”, de waarnemer antwoord met: “Fire!”. De granaten verlaten met een oorverdovende klap het mortierstuk en landen 40 seconden later in het deelgebied.
Een doel waarbij het van belang is dit zo nauwkeurig mogelijk te raken om zo min mogelijk collateral damage te veroorzaken wordt aangegrepen met een 155 mm EXCALIBUR granaat verschoten door een PzH van de A-Batterij. Terwijl de MMR meekijkt is het schot een voltreffer en is het doel uitgeschakeld.
15 kilometer achter de frontlinie, ontvangen de mannen en vrouwen van B&Tco de munitie- en voedingsaanvragen. Middels WLS-en worden de nieuwe voorraden aangevoerd naar de stukken en waarnemers zodat continuïteit op het gevechtsveld gerealiseerd wordt. Een Houwitser met problemen in het hydraulisch systeem, wordt afgevoerd met de PRB naar de onderhoudsloods van 432 herstel peloton. Hier wordt hij zo snel mogelijk weer operationeel inzetbaar gemaakt.
Op de observatie post houden Puma (UAS) operators van het Korps Mariniers en het KCT de gevallen schoten nauwlettend in de gaten. De waarnemer corrigeert de gevallen schoten terwijl de Joint Terminal Attack Controller coördineert met de straaljager van Skyline Aviation om eventuele doelen in diepte aan te grijpen.
Joint Fire Support; het combineren van verschillende vuursteun platvormen om de uitwerking op vijandelijke doelen zo groot mogelijk te maken. Dat is waar het om draait. Ondersteunend en versterkend aan de Brigades, KCT en het Korps Mariniers is de Nederlandse vuursteunketen vanaf de logistieke achterban tot aan de waarnemer aan de frontlinie een essentieel orgaan op het gevechtsveld.
Al met al is het Skjutfä Älvdalen een uitstekend oefenterrein om met de gehele vuursteunketen te trainen en hebben we uiteindelijk 4310 81 mm-, 848 120mm- en 877 155 mm granaten verschoten. Zowel de voor als de achterkant van de kogelbaan is maximaal getraind inclusief integratie met de 3e dimensie, daarbij is getraind met de Terrein Meet Dienst en een transportgroep geïntegreerd in de Hoofdkwartiebatterij en zijn er verbindingssystemen van verschillende krijgsmachtdelen aan elkaar gekoppeld.
