Het zou niet vreemd zijn als ik dit jaar in mineur zou afsluiten. We hebben als Vereniging Officieren Artillerie voor een groot deel niet kunnen doen wat in onze doelstellingen staat: het bevorderen van een hechte kameraadschap. Daarvoor zijn immers directe contacten nodig en gesprekken van mens tot mens; de sociale media, en ander digitale vormen van communicatie zijn wat dat betreft slechts een onvolkomen surrogaat. Maar er zijn voldoende redenen voor een positief geluid.
Allereerst is het goed te kunnen constateren dat we met elkaar allerlei pogingen hebben ondernomen met elkaar in verbinding te blijven, vaak indirect, soms ook, toen het even kon, door elkaar te ontmoeten. Daarbij toonden de digitale middelen toch ook hun nut en beter een surrogaatcontact dan helemaal niets. In de tweede plaats kunnen we hopen dat het komend jaar de situatie weer normaal zal worden. Dat zal niet onmiddellijk zijn, maar we kunnen worden gevaccineerd tegen het corona-virus en uiteindelijk de beperkingen achter ons laten. Eind januari zullen we nog een digitale Algemene Ledenvergadering houden, dus op afstand van elkaar, een verplichting waaraan we dit jaar nog niet hebben voldaan. Maar met enig optimisme spreek ik de hoop uit dat we de geplande ALV van 19 mei weer op normale wijze zullen kunnen houden, of dat we in ieder geval kunnen samenkomen met wat restricties.
Ter overbrugging van wat komen gaat, valt voor de kerst de Sinte Barbara weer op de mat, met ongetwijfeld zeer lezenswaardige artikelen. Ons geweldige blad is altijd al belangrijk geweest voor onze Vereniging, maar heeft in de afgelopen periode zijn waarde meer dan bewezen. Hoe dan ook, bedroefd om de dierbaren en kameraden van wie we afscheid moesten nemen, kijken we hoopvol vooruit. Ik wens u en uw naasten prettige kerstdagen en een geweldig verenigingsjaar in de best mogelijke gezondheid.
