Tijdens de laatste Algemene Ledenvergadering heb ik het voorzitterschap overgenomen van Bart Rosengarten. Bart heeft niet minder dan 13 jaar het voorzitterschap op een meer dan uitstekende wijze vervuld. Naast het voorzitterschap van de Verenging Officieren Artillerie heeft Bart nog heel veel andere functies vervuld. Hij was, en is daarmee van onschatbare waarde voor ons wapen. Tot zijn grote verassing en ons genoegen werd hij tijdens de Algemene Ledenvergadering, onder toeziend oog van familie en vrienden, toegesproken door de Commissaris van de Koning van de Provincie Overijssel, dhr. Heidema, en aan het einde van de toespraak benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Natuurlijk werd ook Aggie in het zonnetje gezet. Niet alleen heeft zij Bart altijd gesteund; samen hebben zij enorm veel werk verzet in het Artillerie Museum en het Veteranenhuis.
Er is hier niet genoeg ruimte om alle activiteiten te benoemen waarvoor Bart deze zeer verdiende onderscheiding heeft gekregen. U kunt de hele bloemlezing nalezen op onze website waar de integrale tekst van de toespraak van de CvK is gepubliceerd. Bart, nogmaals gefeliciteerd namens alle leden van de VOA en heel veel dank voor alles wat jij voor onze vereniging hebt gedaan.
U begrijpt dat het niet eenvoudig is om Bart op te volgen en ik besef terdege dat de lat heel hoog ligt. Ik prijs mij gelukkig dat ik kan leunen op een ervaren bestuur, op de afdelingen en de vele vrijwilligers om het goede werk voort te zetten. En natuurlijk is Bart niet ver weg om af en toe om raad te vragen.
Ik kom als nieuwe voorzitter toch een beetje terug op het vertrouwde nest. Op de eerste plaats ben ik natuurlijk al 44 jaar lid van de vereniging; alhoewel wij in onze eerste jaren op de KMA nog adspirant lid waren. Gelukkig is dat nu anders. Verder was ik als Afdelingscommandant, als Commandant Commando Luchtverdediging en als Wapenoudste zeer nauw betrokken bij het reilen en zeilen van het Wapen en van de VOA. Inmiddels ben ik ca drie jaar uit dienst. Dan sta je natuurlijk iets meer op afstand dan tijdens je actieve loopbaan. Ik zal mij daarom snel weer verdiepen in de actuele stand van zaken van het Wapen en van de Vereniging. Ik wil graag op korte termijn een bezoek brengen aan de verschillende eenheden van de veldartillerie, de grondgebonden luchtverdediging en de afdelingen van de VOA. De eerstvolgende ledenraad wil ik graag gebruiken om met de vertegenwoordigers van de afdelingen van gedachten te wisselen over de huidige toestand van de VOA en de koers voor de komende jaren.
De doelstelling van de VOA kent drie pijlers: het bevorderen van een hechte kameraadschap onder officieren van het Wapen der Artillerie van de Nederlandse krijgsmacht; het verlenen van een bijdrage aan het bevorderen van het vakmanschap van officieren van dit Wapen en van andere officieren die betrokken zijn bij het verlenen van vuursteun of bij luchtverdediging, alles in de ruimste zin, en het verlenen van een bijdrage aan het bevorderen van een zinvolle handhaving van de tradities van het Wapen der Artillerie. Deze drie doelstellingen zijn nog steeds zeer actueel. Zeker in een tijd waarin het erop lijkt dat individualisme hoogtij viert. De coronapandemie zorgde in het begin voor een grote saamhorigheid in de samenleving, maar leidde al snel ook tot tweespalt tussen voor en tegenstanders van soms vergaande maatregelen. Deze crisis was nog niet achter de rug of we werden geconfronteerd met de oorlog in de Oekraïne. We zagen wel de opbouw van troepen rond de grens en het steeds dreigendere taalgebruik van Rusland, maar slechts weinigen hadden voorzien dat Rusland haar buurland daadwerkelijk zou binnenvallen. Een oorlog die inmiddels meer dan 100 dagen duurt, die leidt tot onmenselijk leed en totaal ontwrichtend is voor de regio en door de energieproblematiek en het vrijwel stilvallen van de graanexport, inmiddels vergaande invloed heeft op een nog veel groter gebied.
Deze oorlog toont nog eens heel duidelijk aan dat vrede niet vanzelfsprekend is. Rutger Bregman schreef het boek; ‘De meeste mensen deugen’. Dat is gelukkig ook zo, maar, zoals de titel impliciet aangeeft, zijn er nu eenmaal ook mensen die niet deugen. Er zijn blijkbaar mensen die een aanvalsoorlog ontketenen, omdat ze denken dat ze daar iets mee winnen. Wij moeten er dus altijd voor zorgen dat een potentiële tegenstander ervan overtuigd is dat er bij ons niets te halen is; dat er niets te winnen is door het conflict met ons aan te gaan. Daarvoor moet het overduidelijk zijn dat wij beschikken over de juiste middelen en de onwrikbare wil om, als het nodig is, het conflict aan te gaan en te winnen. Het is opvallend hoe snel dit besef is doorgedrongen in onze omgeving. De Navo en de EU, onze primaire bondgenootschappen, zijn opvallend solidair. Zweden en Finland, tot voor kort neutraal, willen lid worden van de Navo en diverse landen verhogen in hoog tempo hun defensie inspanningen. Dit stond waarschijnlijk niet in het scenario dat Rusland voor ogen had toen ze deze oorlog begonnen.
Ook Nederland verhoogt het defensiebudget. Waar tot voor kort soms nog gesproken werd over mogelijke bezuinigingen, zijn nu vrijwel alle partijen voorstander van een extra verhoging van het Defensiebudget. Dat is ook neergelegd in de zojuist gepubliceerde Defensienota. Gelukkig wordt daarbij ook nadrukkelijk aan het personeel gedacht en krijgen onze mensen de verdiende waardering voor hun werk onder vaak zware omstandigheden en een hoogst noodzakelijke loonsverhoging. De komende tijd worden er weer zware inspanningen gevraagd van onze parate eenheden die ontplooien naar diverse landen in Oost-Europa.
De Defensienota noemt een heel scala van extra investeringen in de organisatie en het materiaal van Defensie. Dat geldt ook voor de Veldartillerie en de Grondgebonden luchtverdediging. U kunt de Defensienota er op na lezen. De komende tijd worden deze plannen verder uitgewerkt en we zullen deze uiteraard met meer dan gemiddelde aandacht blijven volgen.
Op 8 en 9 juni organiseerde onze Artillery Business Club samen met het DGLC het Ground Based Air @ Missile Defence Symposium in de Lgen Bestkazerne in Vredepeel. Uit eigen waarneming was dit een zeer geslaagd evenement waar Defensie en Industrie elkaar troffen om elkaar te informeren en te spreken over toekomstige ontwikkelingen. Hoe denkt defensie over de toekomstige dreiging en hoe willen we daar tegen optreden? De in grote getale aanwezige bedrijven presenteerden hun ontwikkelingen op het gebied van onder andere wapensystemen, detectiemethodes en communicatie. Er was een heel scala aan interessante voordrachten en een indrukwekkende static show. Een groot compliment voor de mensen van ABC en alle DGLCers die lange tijd keihard gewerkt hebben om dit voor elkaar te krijgen. Nu kort op de lauweren rusten en dan begint alweer de voorbereiding van het Vuursteun Symposium dat volgend jaar gepland is op het ASK.
Met het organiseren van deze symposia ondersteunt de Artillery Business Club ook het uitbrengen van ons lijfblad Sinte Barbara; een blad dat ik zelf altijd graag lees. Het is in mijn ogen een hele mooie mix van goede vakinhoudelijke artikelen en informatie over het wel en wee van onze mensen. Daarom maak ik graag een compliment aan de redactie en aan alle schrijvers. Heel veel dank voor jullie goede werk.
Dit is de eerste Sinte Barbara na de zomer. Ik wens u alvast allemaal veel leesplezier en hoop dat u terukijkt op een heel fijne vakantie.In het bijzonder kijken we terug op een Veteranendag op 25 juni in Den Haag; dit jaar een editie met een heel bijzonder karakter. Zijne Majesteit de Koning reikte op die dag de vaandelopschriften uit die zijn toegekend aan de eenheden die vochten in Afghanistan. Daarbij kregen Het Korps Veldartillerie en het Korps Rijdende Artillerie een vaandelopschrift voor hun optreden in Uruzgan.
